Αντικείμενο Άμεσο, Έμμεσο
είναι
ο όρος της πρότασης που δηλώνει το πρόσωπο, το ζώο ή το πράγμα στο οποίο
μεταβαίνει ή στο οποίο αναφέρεται η ενέργεια του υποκειμένου.
Πχ. Ὁ
Σωκράτης διδάσκει τὴν ἀρετήν.
Α)
Το αντικείμενο στα αρχαία ελληνικά
μπαίνει στις πλάγιες πτώσεις, δηλ. γενική, δοτική και αιτιατική.
Πχ. Οἱ Ἀθηναῖοι
ἐπιμελοῦντο τῆς πόλεως. > γενική (μτφρ. Οι Αθηναίοι φρόντιζαν την
πόλη.)
Οἱ Ἀθηναῖοι ἐπείθοντο τοῖς νόμοις > δοτική (μτφρ. Οι Αθηναίοι υπάκουαν στους
νόμους)
Οἱ Ἀθηναῖοι ἐπολέμησαν τοὺς Πέρσας > αιτιατική (μτφρ. Οι Αθηναίοι πολέμησαν τους
Πέρσες)
Β) ΠΡΟΣΟΧΗ!
Πάντα να θυμάσαι ότι
το υποκείμενο του ρήματος βρίσκεται σε πτώση ονομαστική.
Γ)Από τα
δύο διαφορετικά αντικείμενα ενός δίπτωτου ρήματος το ένα ονομάζεται άμεσο γιατί μεταβαίνει άμεσα η ενέργεια του
υποκειμένου και το άλλο έμμεσο
γιατί μεταβαίνει έμμεσα η ενέργεια του
υποκειμένου.
Άμεσο είναι το
αντικείμενο σε πτώση αιτιατική
Έμμεσο είναι το αντικείμενο σε
πτώση γενική ή δοτική.
Όταν το ρημα συντάσσεται με γενική
και δοτική , άμεσο είναι
το αντικείμενο σε γενική .
Όταν το ρήμα συντάσσεται με δύο
αιτιατικές, άμεσο είναι το αντικείμενο που δηλώνει πρόσωπο.
Πχ. Αυτούς απεστέρησαν βίου.
(αμεσο σε αιτιατική) (έμμεσο σε γενική).
Πχ. Αποδώσω τα ημίσεα τοις φίλοις.
(άμεσο σε αιτιατική) (έμμεσο
σε δοτική).
Πχ. Διδάσκει τους νέους(άμεσο) την
αρετήν(έμμεσο).
(άμεσο<δηλώνει
πρόσωπο> σε αιτιατική) (έμμεσο σε
αιτιατική).
Πχ. Των τιμων τοις φίλοις μεταλαμβάνομεν.
(άμεσο σε γενική) ( έμμεσο
σε δοτική).
