Ξενοφώντα Ελληνικά Συντακτικό 2.2 (21-23)

  θηραμένης ... εις τάς 'Αθήνας: κύρια πρόταση· έπανέφερον: ρ., θηραμένης και οι σΰν  αύτω πρέσβεις: υποκ.. ταΰτα: αντίκ..εις τάς Αθήνας: εμπρόθ. προσδ. κίνησης σε τόπο.

   εισιόντας ... φοβούμενοι: κύρια πρόταση· περιεχείτο: ρ., όχλος: υποκ. (με πε­ριληπτική έννοια), πολύς: επιθ. προσδ. στο όχλος, αυτούς: αντικ. του περιεχειτο και υποκ. της χρονικής μετοχής εισιόντας, φοβούμενοι: αιτιολογική μετοχή.

  μή ... ήκοιεν: δευτερεύουσα ενδοιαστική πρόταση σε ευκτική του πλάγιου λόγου, γιατί εξαρτάται έμμεσα από το περιεχείτο. ως αντικ. στο φοβούμενου ήκοιεν: ρ.. ούτοι: ενν. ως υποκ., άπρακτοι: επιρρ. κατηγ. τρόπου.

   ου γάρ ... τώ λιμώ: κύρια πρόταση^- ούκ ένεχώρει: ρ.. μέλλειν: τελικό απαρ. ως υποκ. στο απρόσωπο ένεχώρει. έτι: επιρρ. προσδ. χρόνου, τούτους: ενν. ως υποκ. του μέλλειν (ετεροπροσωπία), διά τό πλήθος: εμπρόθ. προσδ. αναγκαστικού αι­τίου. των άπολλυμένων: επιθετική μετοχή και γεν. του περιεχομένου στο πλήθος. τώ λιμώ: δοτ. της αιτίας.

 τή δέ ... οί πρέσβεις: κύρια πρόταση άπήγγελλον: ρ.. οί πρέσβεις: υποκ.. τή υστεραία: δοτ. του χρόνου.

 Έφ’οις... ειρήνην: δευτερεύουσα πλάγια ερωτηματική πρόταση μερικής  αγνοίας σε ευκτική του πλάγιου λόγου^- ποιοίντο: ρ.. οί Λακεδαιμόνιοι: υποκ., ειρήνην: αντικ.. έφ’οις: εμπρόθ. προσδ. όρου ή προϋπόθεσης.

 προηγόρει ... λέγων: κύρια πρόταση προηγόρει: ρ., Θηραμένης: υποκ.. αυτών: αντικ., λέγων: τροπική ή επιθετική μετοχή.

   ώς χρή ... περιαιρεΐν: δευτερεύουσα ειδική πρόταση ως αντικ. του λέγων εκφέρεται με οριστική, γιατί τονίζεται το πραγματικό γεγονός από την άποψη του νοήματος της δευτερεύυυσας πρότασης^- χρή: ρ., πείθεσθαι περιαιρεΐν: υποκ. του απρόσωπου χρή. Λακεδαιμονίοις: αντικ. του πείθεσθαι. τά. τείχη: αντικ. του περιαιρεΐν.

 άντειπόντων ... την ειρήνην: κύρια πρόταση^- έδοξε: ρ.. άντειπόντων τινών πλειόνων συνεπαινεσάντων: γεν. απόλυτες και χρονικές μετοχές, τινων: υποκ. του άντειπόντων. πλειόνων: υποκ. του συνεπαινεσάντων. αύτώ: αντικ. του άντειπόντων, δέχεσθαι: υποκ. του απρόσωπου έδοξε. τήν ειρήνην: αντικ. του δέχεσθαι. πολύ: επιρρ. προσδ. ποσού.

  μετά δέ ταΰτα ... εις τόν Πειραιά.: κύρια, πρόταση κατέπλει: ρ.. Λύσανδρος: υποκ.. μετά ταΰτα: εμπρόθ. προσδ. χρόνου, εις τόν Πειραιά: εμπρόθ. προσδ. κατεύθυνσης σε τύπο.

 καί οί φυγάδες κατήσαν: κύρια, πρόταση^- κατήσαν: ρ., οί φυγάδες: υποκ.

  καί τά τείχη ... τής έλευθερίας: κύρια πρόταση^- κατέσκαπτον: ρ.. οί φυγάδες: υποκ., τά. τείχη: αντικ.. ύπ’ αύλητρίδων: εμπρόθ. προσδ. συνοδείας, προθυμία: δοτ. του τρόπου, πολλή: επιθ. προσδ. στο προθυμία, νομίζοντες: αιτιολογική μετοχή, άρχειν: ειδικό απαρ. ως αντικ. του νομίζοντες, τήν ημέραν: υποκ. του   άρχειν. εκείνην: επιθ. προσδ. στο ημέραν, τής έλευθερίας: αντικ. του άρχειν, τή Ελλάδι: δοτ. προσωπική χαριστική

Γαρεφαλάκη Έφη 
Εκπαιδευτικός Φιλόλογος
Master στη Διαπολιτισμική Εκπαίδευση 
Φιλολογικά μαθήματα (Ηράκλειο - Γάζι - Αμμουδάρα) 
Τηλ. +30 694.956.3452